lunedì 7 aprile 2014

Il gallo cedrone del mio paese

Mi nni staiu a li ranti ranti pi' sfuttiri li pizzipiturra di lu ma paisi,
Racarmutu jè paisi'nlliggenti assà!
 havi sali a bbuluntà! e havi surfaru ca si cci scassi la minchia je capaci d'ammzzari.
A mia assà mi piaci ssu paisi, cci nascivu quattru vintini fazzu a maiu,
Era la strada di ranni passaggiu: vi scinnivano tutti li mula pi jiri a bbivirisi ni chiddra ca si chiamava sulu a la funtana, senza cannola  d'acqua dunci, picchì chiddra stava a lu Raffu.
La longa brivatura a tanti viestie faciva abbivirari. e poi ddra ssutta la granni gebbia unni cci ivano fimmini a fare li lavannera. E lavanneri erano; si sciarriavano e dicivanu cosi vastasti accusì vastasi da fari arrussicari sina lu chiu tinti bagascieri ca a a Racarmuto tanti cci nn'eranu.
Cci nn'è uno ancora amicu miu di tunni. Havi capiddri all'aria ca pari un  pipiu. Allicchittatu quasi liganti ma sempri di paisi jè. Dici ca havi  nu stigliu luongu luongu luongiìu e ogni bbota va mi vidi m'havi a cuntari ca ficca ogni matina cu li muglireddri di tanti mariti ca iddru fa curnuti. Iu nun sacciu si cci' ha cridiri. A la so' ietà...... assa mi pari zzi Ta'.

Nessun commento: